از جمله مواردي که به طلبه ،ضرر و زيان مي رساند ،مشغول شدن به کارهاي غير طلبگي است ،از قبيل کارکردن در ادارات و موسسات و وزارتخانه ها و يا حتي تدريس کتابهايي که ارتباط چنداني با علوم تخصصي حوزه هاي ديني ندارد ،به طوري که اين امور غير ضروري ،قسمتي يا بيشتر اوقات او را فرا مي گيرد .

محور کار طلبه بايد درس خواندن و درس دادن باشد ،همان طور که يک پزشک ،اگر بخواهد پزشکي ماهر و متخصص باشد به نحوي که جامعه از او استفاده مطلوب ببرند .بايد از همان دوران دانشجويي به اين امر اهميت بدهد .و تمام سعي و تلاش و هم و غم او ،فقط پزشکي باشد و اگر شغل هايي يا مطالعاتي غير از کتب دانشگاهي و پزشکي دارد ،بايد دائر مدار طب و طبابت باشد .يک طلبه علوم ديني هم بايد چنين باشد ،واگر طلبه بخواهد ،عالم ديني و مجتهد مسلم باشد ،بايد از همان دوران طلبگي ،علاوه بر اين که خوب درس مي خواند از اهتمام به اموري که ممکن است جاذبه اي داشته باشد و او را از طلبگي دور کند ،خودداري کند ،گرچه اين امور ظاهراً جزء کارها ي فرهنگي باشد .زيرا اين گونه امور وقت و فکر طلبه را مي گيرد . و نمي گذارد با تحصيل علم و دانش ،باسواد شود ،و حضو او را در حوزه و مدرسه و کلاس درس کمرنگ مي کند ،خصوصاً اگر اين گونه موارد بتواند نياز مادي او را تامين سازد .

برگرفته از کتاب آفات الطلاب نوشته حضرت آيت ا… مجتهدي تهراني