مراقب باش
زن یک موجود عاطفى است.غالبا احساساتش بر تعقلاتش غلبه دارد.
خوشباورتر از مرد است.زودتر تحت تاثیر قرار میگیرد.زودتر فریب میخورد.چون روحى حساس و لطیف دارد زود متاثر میشود.زود شیفته ومجذوب میگردد زود آزرده خاطر میشود. در مقابل خواسته هاى نفسانى ومظاهر فریبنده خیلى زود متاثر میشود و کنترل احساسات برایش دشواراست.هنگامیکه عواطفش تحریک شد بدون اینکه در عواقب امور خوب بیندیشد تصمیم میگیرد.پس اگر مرد بر اعمال و رفتار همسرش نظارت داشته باشد به صلاح خانواده میباشد و بدینوسیله میتواند بسیارى ازخطرات احتمالى را دفع کند.
بدین جهت در آیین مقدس اسلام مرد بعنوان قیم و سرپرست خانواده تعیین شده در مقابل آنها مسئولیت دارد.
خداوند حکیم در قرآن شریف میفرماید:
«مردان سرپرست و کاراندیش زنانند زیرا خدا بعض کسانرا بر بعض دیگر برترى داده است و براى اینکه از مالهاى خویش خرج کرده اند.پس زنان شایسته،فرمانبردار و حافظ غیبند (1) ».
مرد چون به عنوان سرپرست خانواده شناخته شده نمیتواند همسرش را باختیار خود رها کرده در اعمال و رفتارش نظارتى نداشته باشد.بلکه مسؤولیت ویژه اش اقتضا میکند که همواره مراقب او باشد و از دورادور براعمال و حرکاتش نظارت کند مبادا در اثر خوشباورى و ساده لوحى منحرف گردد.اگر دید با افراد ناباب و فاسد معاشرت میکند با زبان خوش او را متنبه سازد و ضرر و زیان آنرا برایش تشریح کند.و به هر طور شده دوستى و رفت و آمد آنها را قطع کند.اجازه ندهد با لباسهاى بدن نما وآرایش کامل و بى بند و بار از منزل خارج شود و خودش را در معرض چشم چرانى بیگانگان قرار دهد.اجازه ندهد در مجالس فساد شرکت کند.
زن اگر در معاشرتها و رفت و آمدها مطلق العنان و بى قید و بند باشد و کسى از وى مراقبت نکند ممکن است بدام ناپاکان و دیو صفتان گرفتار شده در وادیهاى فساد و بد اخلاقى سقوط کنند.
مرد باید به آمار بانوان بیگناهى که در اثر عدم مراقبت شوهر تحت تاثیر القاآت شیادان و فریبکاران قرار گرفته به وادیهاى فساد کشانده شده اند،مراجعه کند و قبل از اینکه همسر معصومش نیز گرفتار شود ازخطر جلوگیرى کند.
چه بانوان پاکدامن و خانه دارى که در یک شب نشینى غیر مشروع یا در یک مجلس عمومى فاسد،فریب خورده آبرو و شوهر و خانه وفرزندانشان را از دست داده اند؟کسى که به همسرش اجازه میدهد که بدون حجاب کامل اسلامى از منزل خارج شود و در هر مجلسى شرکت کندو با هر کسى طرح دوستى بریزد بزرگترین خیانت را بخودش و همسرش انجام داده است.زیرا بدینوسیله آن بانوى بیگناه را در معرض صدها خطرقرار داده که رهائى از آنها کار آسانى نیست.کار پنبه سوختن و کار آتش سوزاندن است کسى که پنبه را در معرض آتش قرار دهد و انتظار داشته باشد نسوزاند احمق و سفیه شمرده میشود.
چقدر نادان و پر توقعند مردانى که همسران و دختران خویشرابدون حجاب کامل اسلامى و با وضع زننده از منزل خارج میسازند و در معرض چشم چرانى جوانان قرار میدهند و انتظار دارند بدون اینکه متلکى بشنوند و کوچکترین نظر خیانتى بآنها بیفتد به منزل بازگردند!! آزادیهاى دروغین و غلط همین آثار و لوازم بلکه بدتر از اینها را در بر دارد.زن اگردر خواسته هاى غیر مشروعش پیروز گشت و قدمى به جلو نهاد و توانست شوهر خویشرا مطیع گرداند روز بروز دائره خواسته هایش توسعه مى یابد وتا پیروزى کامل میراند.در آنصورت نه تنها خودش بلکه شوهر وفرزندانش را به بدبختى و سیه روزى خواهد انداخت.
بدین جهت پیغمبر اسلام فرمود:مرد سرپرست خانواده اش محسوب میشود و هر سرپرستى نسبت به زیردستانش مسؤولیت خواهدداشت (2) .
پیغمبر اکرم (ص) فرمود:زنان را به کارهاى نیک دستور دهید قبل از اینکه شما را به کارهاى بد وادار کنند (3) .
حضرت صادق علیه السلام فرمود:سعادت مرد در اینست که سرپرست و قیم خانواده اش باشد (4) .
پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:هر کس از همسرش اطاعت کند خدا او را برو در آتش خواهد افکند.عرض شد یا رسول الله این چه اطاعتى است؟فرمود:زن از شوهرش بخواهد که به حمامهاى عمومى وعروسیها و عیدها و مجالس سوگواریها برود و لباسهاى نازک و ظریف بپوشد و مرد باو اجازه بدهد (5) .
پیغمبر اکرم فرمود:هر مردى که زنش آرایش کند و از منزل خارج شود دیوث است و هر کس او را دیوث بنامد گناهکار نیست.و هر زنى که زینت کرده و خوشبو از منزل خارج شود و شوهرش بدان امر راضى باشدخدا در مقابل هر قدمى که برمیدارد براى شوهرش خانه اى در دوزخ بناخواهد کرد (6) .
در خاتمه لازم است دو مطلب را یادآور شوم:
مطلب اول-درست است که مرد باید از همسرش مراقبت کندلیکن باید از روى عقل و تدبیر و در نهایت متانت و احتیاط انجام بگیرد.
باید حتى المقدور از تندى و خشونت اجتناب کرد.تا ممکن است بصورت امر و نهى نباشد مبادا زن احساس محدودیت و سلب آزادى کند و در قبال آن عکس العمل نشان بدهد و بسا اوقات کار به لجبازى و ستیزه گرى منتهى شود.بهترین راه موفقیت،حسن تفاهم و جلب اعتماد و اظهار محبت وخوش اخلاقى است.باید همانند یک مربى دلسوز و مهربان با زبان خوش و بصورت خیرخواهى مصالح و مفاسد امور را براى همسرش تشریح کندتا خودش با میل و رغبت کارهاى خوب را انجام دهد و از کارهاى مضراجتناب نماید.
مطلب دوم-مرد باید حد اعتدال و میانه روى را حفظ کند.
چنانکه بى قیدى مطلق و لاابالیگرى صلاح نیست همچنین سختگیرى ووسواسیگرى نیز عواقب خوبى ندارد.زن نیز مانند مرد آزاد آفریده شده احتیاج به آزادى دارد.باید در معاشرتها و رفت و آمدهاى بى خطر آزادى داشته باشد.
باید به او آزادى داد که به خانه پدر و مادر و برادر و خواهر و سایر خویشانش رفت و آمد کند و با دوستان شناخته شده و مورد اعتمادمعاشرت نماید.مگر در موردى که مفسده اى در بر داشته باشد.بهر حال ممنوعیت باید حالت استثنائى و محدودیت داشته باشد،اگر از حد خودگذشت و بصورت سختگیرى و سلب آزادى در آمد غالبا عواقب خوبى ندارد.ایجاد کدورت و عقده میکند،صفا و صمیمیت خانوادگى را بر هم میزند.ممکن است زن در اثر فشارها و سختگیریهاى زیاد جانش بستوه آمده تصمیم بگیرد بهر طور شده قید و بندها را پاره کند و خودش را آزادسازد.حتى ممکن است در اثر ناچارى به طلاق و جدایى هم راضى شود.
پی‌نوشت‌ها:
1-سوره ى نساء آیه 34
2-مستدرک ج 2 ص 550
3-بحار ج 103 ص 227
4-وسائل ج 15 ص 251
5-بحار ج 103 ص 228
6-بحار ج 103 ص 249
7-اطلاعات 14 فروردین ماه 1351
منبع:امینی، ابراهیم؛ (1367؟)، آئین همسرداری یا اخلاق خانواده، تهران: اسلامی، چاپ پانزدهم.
